Boca brava - las lajas - Santa fe

Omdat het bijna de hele nacht heeft geregend in Boquete gingen we ervan uit dat de trail nog steeds dicht zou zitten. Plan B, Boca brava ging het worden. Een klein eilandje waar bijna niets over te vinden was, behalve dat je er kon wandelen, zwemmen en dat de vissoep in het restaurant lekker was. Dit was ongeveer wel de samenvatting, maar met apen. Erg gaaf om die in de bomen te zien. Sommige dachten dat ze een gorilla waren, zoveel lawaai maakten ze. In plaats van de vissoep , vers ananassap gehad en een fruit schotel.. Hmmm. (Echte Nederlanders, de entree voor het eilandje kreeg je terug in het restaurant) Aan het eind van de middag doorgereden naar las lajas, de badplaats van panama. Daar een schattig huisje, met zwembad. De Italiaanse eigenaars konden goed koken, dus ook maar gegeten, de volgende ochtend vroeg (8.30) naar het strand. De weg erna toe was erg rustig, maar het strand was vol. Eigenlijk was er geen strand, bij vloed ging het gelijk over in een weg met een strook er tussen vol rieten overkappingen. Of de mensen waren zo vroeg om een overkapping te bemachtigen, of ze waren blijven slapen. In de zon zijn kon ook eigenlijk niet, zo vroeg was het al bijna te warm. Iedereen zwom ook met T-shirt. Na een snelle duik een uurtje later doorgereden naar Santa fe. Smiddags nog wat rondgereden en het dorp je verkend (de wandelroute was niet te vinden) avonds een eettentje gezocht. Niemand spreekt hier Engels, dus met twee personen hadden we opeens twee water, twee bier en 1 cola. Wel handig, de supermarktjes lijken hier niet dicht te gaan. De volgende dag de cerro titel beklommen een bergtop. Een wandeling van 5 uur met een flinke klim. De vergezichten waren erg mooi. Boven waaide het stevig. Langs de route stonden erg veel fruitbomen, mandarijnen, sinaasappel en Citroen met rijpe vruchten. Af en toe wel 1tje geplukt, sappig, met veel pitjes en stugge velletjes. Ook staan er veel bananenbomen, maar deze zijn of niet rijp of staan bij mensen in een tuin. Aan bananen ook geen gebrek, de eigenaar van het hotel komt er vier per dag langsbrengen. Smiddags dachten we nog een korte makkelijke wandeling te maken naar een waterval. Bleek nog een hele toer te zijn. Met pittige stukken kleef modder, waar je bijna je schoen kwijt raakt en een 3 oversteken van een riviertje. Maar de waterval uiteindelijk gevonden. Was idd erg mooi, maar niet geschikt om te zwemmen. Daarom bij terugkomst een duik in het zwembad genomen. Vandaag opzoek gegaan naar een waterval waar je wel kon zwemmen, El salto. De lengte/afstand erg onduidelijk. Het kaartje zei 2,5 uur enkele reis, de lonely planet zei 8 uur en de hotel eigenaar zei: zeer moeilijk. We hebben er uiteindelijk totaal 6 uur over gedaan met een lange zwempauze. Koud! Maar erg gaaf, ook hier was er niemand anders te bekennen. Morgen gaan we richting El valle d Anton, een wat platter loopgebied.